In de laatste 20 jaar , is het managen van organisatie's steeds complexer geworden door allerlei oorzaken :
- de grote en snelle toename aan informatie
- de snelle verwerking ervan.
- nieuwe technologieën , trends en producten lijken te komen en te gaan.
- de globalisering
Soms zien de leiders en managers het bos door de bomen niet meer staan, keuzes en uitdagingen nemen steeds maar toe .
Er wordt tijd , geld en energie geïnvesteerd om steeds maar beter de klanten te bedienen :
- werknemers worden naar cursussen gestuurd om meer competentie te vergaren
- expertises worden opgedaan in specifieke aspecten van de verschillende vakgebieden
- de managers volgen de trends in hun branche en vakgebied ...........
- meer en meer worden er experten gevormd
En toch??
Toch, hoor je vaak dat je de feiten naloopt, brandjes blust en het toch niet zo loopt als je zou willen .
Natuurlijk zoek je naar de best mogelijke oplossingen en verbeteringen ,maar vaak wordt de samenhang en verbanden van de afzonderlijke onderdelen van de interne organisatie niet gezien .
Daardoor is het risico aanwezig ,dat je steeds meer energie en tijd , in steeds dezelfde activiteiten en processen steekt, terwijl daarin niet altijd direct de oplossing ligt:
bvb als je verkoopsbeleid niet werkt, kan het wel zijn dat de oorzaak in andere delen in je bedrijf liggen .Je investeert in je verkoopafdeling , maar vergeet soms dat interne communicatie , of bepaalde aspecten van je personeelsbeleid ook aangepast moeten worden .
Het is tijd , om eens anders naar de werkelijkheid te gaan kijken met een nieuwe bril,of zoals Einstein zei:
" De problemen die werden veroorzaakt met onze huidige manier van denken , kunnen niet worden opgelost door hetzelfde soort denken "
Onze huidige complexiteit vraagt naar een ander paradigma , of een andere bril : die andere bril is het systeemdenken .
Bij systeemdenken wordt je organisatie gezien als een geheel van elementen of afzonderlijke systemen die onderling afhankelijk zijn , en waarvan de relatie's en verbindingen de werkelijke kracht zijn om het doel te bereiken .
Er wordt in relatie's gedacht ipv het lineaire oorzaak en gevolg denken .
Die elementen kunnen individuen ,teams, departementen zijn ( subsystemen ), waartussen :
- enerzijds een circulaire relatie bestaat, en waar de focus niet gelegd wordt op het element in isolatie , maar op de relaties' tussen de elementen .
- anderzijds het accent ligt, op het kunnen zien van processen van veranderingen in plaats van momentopnamen en gebeurtenissen .
De focus ligt dan wel naar het kijken van de onderliggende systeemstructuur ipv concrete gebeurtenissen .
Gebeurtenissen en gedrag zijn direct waarneembaar, samenhang en verbindingen zijn moeilijker te zien , maar dit betekent niet dat ze er niet zijn .
Systeemdenken vraagt dan ook om de intuïtieve en emotionele vermogens van de manager naar boven te brengen en te gebruiken , want de analytische denkvermogen voldoet niet meer alleen .
Bijvoorbeeld in lean toepassingen nemen we vaak genoegen met de intuitieve oplossing van de werkvloer.
We proberen de intuitieve oplossingen gewoon uit, in plaats van uitgebreid tot ver achter de komma te analyseren wat er werkelijk aan de hand is en of het allemaal wel klopt.
Dat leidt sneller tot verbetering en zeker sneller tot een cultuur van verbetering. We weten immers dat mensen het intuitief meestal aardig bij het rechte eind hebben.
.
Luisteren naar je intuïtie zorgt dat je jezelf beter aanvoelt en weet wat belangrijk is voor jou. Het spreekt dan ook voor zich dat je hierdoor geleidelijk aan steviger in het leven staat. En dan nog wel in jouw eigen leven!
Door onze opvoeding in het lineaire denken , en verder bedrijfsleven zijn we onze aangeboren gevoelswereld een beetje vergeten , en weten we weinig raad met gevoelens , emotie's en intuïtie. Door steeds maar lineair te denken , focussen we ons meer op de details waardoor het beslissen op exacte en bewezen data de bovenhand krijgen.
Nochtans vormt intuïtie een essentieel onderdeel van het hedendaagse systeemdenken